Διάγγελμα του Γεωργίου Α' προς τον ελληνικό λαό (5-10-1912)

Προς τον Λαόν μου

Αι ιεραί υποχρεώσεις προς την φιλτάτην Πατρίδα, προς τους υπόδουλους αδελφούς μας και προς την ανθρωπότητα επιβάλλουσιν εις το Κράτος, μετά την αποτυχίαν των προσπαθειών του προς εξασφάλισιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υπό τον Τουρκικόν ζυγόν Χριστιανών, όπως δια των όπλων θέση τέρμα εις την δυστυχίαν, την οποίαν ούτοι υφίστανται από τόσων αιώνων.

Ή Ελλάς πάνοπλος μετά των Συμμάχων αυτής, εμπνεόμενων υπό των αυτών αισθημάτων και συνδεομένων δια κοινών υποχρεώσεων, αναλαμβάνει τον αγώνα του Δικαίου υπέρ της ελευθερίας τών καταδυναστευομένων Λαών της Ανατολής.

Ο κατά ξηράν και θάλασσαν Στρατός ημών, εν πλήρει συναισθήσει του καθήκοντος αυτού προς το "Εθνος και τον Χριστιανισμόν, μνήμων των Εθνικών αυτού Παραδόσεων και υπερήφανος δια την ηθικήν αυτού υπεροχήν και αξίαν, αποδύεται μετά πίστεως εις τον αγώνα, όπως δια τού τιμίου αίματος αυτού αποδώση την ελευθερίαν εις τους τυραννουμένους.

H Ελλάς μετά των αδελφών Συμμάχων Κρατών θα επιδίωξη πάση θυσία τον ιερόν αυτόν σκοπόν. Επικαλούμενοι δε τήν αρωγή ν τού Υψίστου εν τω δικαιοτάτω τούτω αγώνι τού Πολιτισμού, ανακράζομεν:

Ζήτω η Ελλάς.
Ζήτω το Έθνος.

Αθήναι τη 5 Όκτωβρίου 1912.

Γεώργιος.

Βαλκανικοί πόλεμοι- Μικρασιατική καταστροφή (1909-1922)