Το τυπικό τέλος του ελληνικού εμφυλίου πολέμου ήρθε στις 30 Αυγούστου του 1949 με τη νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων στις μάχες με τον Δημοκρατικό Στρατό στο Γράμμο και στο Βίτσι. Οι ιστορικοί ορίζουν αυτή την ημέρα επειδή τότε κατελήφθη η κορυφή Κάμενικ στον Γράμμο. Αυτό ουσιαστικά ήταν και το τέλος του εμφυλίου.
Από εκεί και πέρα, ωστόσο, η πολιτική ιστορία του τόπου διαθέτει τρεις ακόμα ημερομηνίες πως θεωρούνται ως οι συμβολικές ημερομηνίες για τη λήξη του εμφυλίου πολέμου.
Η πρώτη είναι το 1958 όταν η ΕΔΑ, το κόμμα που εκπροσωπούσε τους ηττημένους του εμφυλίου και ελεγχόταν από το παράνομο ΚΚΕ, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στις εκλογές και αναδείχθηκε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλοι τότε πίστευαν πως οι πληγές θα κλείσουν, ωστόσο, όχι απλά δεν έγινε κάτι τέτοιο αλλά η χώρα μετά από μερικά χρόνια μπήκε στο «γύψο» με τα εμφυλιακά πάθη να ξαναζωντανεύουν.
Η δεύτερη είναι το 1982, όταν το ελληνικό Κοινοβούλιο με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου που καλά- καλά δεν είχε κλείσει έναν χρόνο στην εξουσία «αναγνώρισε» την «Εθνική Αντίσταση», ουσιαστικά δηλαδή το ΕΑΜ. Είναι η πρώτη φορά που με τη… βούλα του κράτους, φεύγει από τους ηττημένους του εμφυλίου η «στάμπα» του «συμμορίτη».
Η τρίτη συμβολική ημερομηνία, θεωρείται το 1989 με τη συνεργασία των πολιτικών απογόνων των παρατάξεων που συγκρούστηκαν στον Εμφύλιο. Η συγκυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το ΚΚΕ έχει την δική της ιστορική σημασία αν και τα «προβληματικά» σημεία είναι πολλά.
Πέρα από όλα αυτά, πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως η πρόσφατη έντονη πολιτική διαμάχη για το συνέδριο της Εσθονικής προεδρίας της ΕΕ, δείχνει -αν μη τι άλλο- πως οι πληγές του εμφυλίου πολέμου παραμένουν ακόμα ανοιχτές.
newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου