Ο βετεράνος φωτορεπόρτερ του Associated Press, Αριστοτέλης Σαρρηκώστας, γράφει στο iEidiseis, για την 21η Απριλίου. Τα πρώτα φωτογραφικά καρέ που απαθανάτισαν το πραξικόπημα και ο αγώνας του να μεταδοθούν οι εικόνες στο εξωτερικό.
Πόσο κουράγιο και πίστη χρειάζεται σε αυτό που κάνεις, όταν την ώρα που κυκλοφορούν τανκ και ένοπλοι στρατιώτες, ξημερώματα της 21ης Απριλίου συνεχίζεις να φωτογραφίζεις. Την ώρα που σε προσαγάγουν, εσύ φεύγεις και εκ νέου αποτυπώνεις στο φωτογραφικό φιλμ λεπτό προς λεπτό την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών.
Ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας, βετεράνος φωτορεπόρτερ του Associated Press γράφει στο iEidiseis για την 21η Απριλίου, το πως έμαθε για το πραξικόπημα και «πετάχτηκε σαν ελατήριο» από το σπίτι του, αλλά και για τον αγώνα του να ταξιδέψουν οι εικόνες του σε όλο τον κόσμο, όταν η χούντα έκοψε τις γραμμές του ΟΤΕ για το εξωτερικό.
Αναλυτικά όσα μας γράφει για τις πρώτες ώρες της 21ης Απριλίου.
«Ήταν πέντε η ώρα το πρωί της 21ης Απριλίου 1967, όταν άκουσα δυνατά χτυπήματα στην πόρτα του σπιτιού μου στο Παγκράτι. Άνοιξε η γυναίκα μου και αντίκρισε την μητέρα μου η οποία διέμενε λίγο πιο πάνω από εμάς.
Την άκουσα να της λέει με τρεμάμενη φωνή να μη με αφήσει να βγω έξω σήμερα, γιατί είδε στρατιώτες με όπλα και τανκ να κυκλοφορούν στους δρόμους.
Ακούγοντας όσα είπε η μητέρα μου στην γυναίκα μου, η πρώτη μου κίνηση ήταν να ανοίξω το ραδιόφωνο που είχα πάντα δίπλα στο προσκέφαλο μου, (το έχω μέχρι και σήμερα) και ακούω στρατιωτικά εμβατήρια, αλλά και το πρώτο "Αποφασίζομεν και διατάσσουμε". Η στρατιωτική χούντα είχε ολοκληρώσει μέσα σε τρεις ώρες την αποστολή της και άρχισε να βγάζει διατάγματα.
Αμέσως πετάχτηκα σαν ελατήριο από το κρεβάτι και αφού ευχαρίστησα την μητέρα μου για τις πληροφορίες χωρίς δεύτερη κουβέντα βρέθηκα στο δρόμο για το γραφείο του Associated Press, που ήταν στην οδό Κολοκοτρώνη στην Αθήνα. Ηταν και μια από τις λίγες φορές που δεν είχα μαζί μου την τσάντα με τις φωτογραφικές μηχανές μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου